به نقل از «شریان»

6 درس بهداشتی ژاپن برای تمام دنیا

تاریخ انتشار: ۱۳ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۵۸۹۵۸۳

انتظار می رود دختران و پسران ژاپنی، بدون ابتلا به هیچ نوع بیماری یا معلولیت، تا 73 سال عمر کنند. بر اساس مطالعات اخیر مجله لانست، نرخ امید به زندگی در این کشور به طور کلی 82 سال، تخمین زده شده است.

به گزارش شریان نیوز، در مقایسه با دیگر کشورهای توسعه یافته، مردم ژاپنی، به طور متوسط کالری کمتری در طول روز دریافت می کنند و الگوهای تغذیه ای و سبک زندگی آن ها بر این اصل استوار است: مصرف ماهی و سبزیجات بیشتر، مصرف گوشت و لبنیات کمتر، دریافت دسرهای کمتر در اندازه های معقول تر.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در اینجا 6 اصل بزرگی که ژاپنی ها به کودکانشان یاد می دهند تا طول عمر بیشتر و سالم تری را تجربه کنند، بیشتر معرفی شده است:

تغذیه بر پایه ماهی، سویا، سبزیجات و میوه ها: تقریبا 10 درصد از سرانه مصرف ماهی ها و آبزیان جهان متعلق به ژاپنی هاست. در حالیکه ژاپنی ها تنها 2 درصد از جمعیت جهان را تشکیل می دهند. ژاپنی ها ماهی را کباب شده یا با روغن کانولا در زمان بسیار کوتاه و به مقدار اندک طبخ می کنند. تحقیقات نشان می دهد ژاپنی ها، 5 بار بیشتر از آمریکایی ها سبزیجات چلیپایی (کلم بروکلی، کلم پیچ، گل کلم و جوانه سبزیجات) مصرف می کنند. مردم این کشور حدود 50 گرم در روز، سویا مصرف می کنند. خواص ضد سرطانی این دانه در بسیاری از سرطانها، خصوصا سرطان سینه سالهاست که اثبات شده است. یک اصل مهم دیگر این است که کودکان در مدرسه، تحت برنامه های آموزشی تغذیه و پخت و پز غذاهای سالم قرار می گیرند و این برای آنها یک مهارت اجتماعی است. در کنار مصرف طیف وسیعی از غذاهای سالم از جمله میوه ها و سبزیجات در مدرسه، کودکان و نوجوانان در این کشور اغلب وعده های غذایی اصلی خود را همراه با خانواده، به عنوان یک آیین صرف می کنند.

انتخاب مواد غذایی با کالری کمتر: ظروف ساده و پیاله های کوچک، با غذاهای کم کالری و تزئین هنرمندانه. ژاپنی ها معتقدند: وقتی به این تزئین نقاشی گونه نگاه می کنید، مغز بخشی از دریافت های دیداری را به حساب دریافت های گوارشی محاسبه خواهد کرد. برخی باورهای فرهنگی ژاپنی ها هم در این کم خوردن موثر است مثلا ژاپنی ها پیاله شان را لبریز از غذا نمی کنند، غذا را بر پایه ماهیت طبیعی اش تزئین می کنند نه ظروف و اجسام روی میز. ضمن این که به طور مرتب کودکانشان را تشویق می کنند وقتی 80 درصد احساس سیری می کنند، دست از خوردن بکشند. لذت بردن از میوه و سبزیجات، غلات کامل و ماهی که تراکم کالری آنها پایین تر است، و حذف غذاها و اقلامی که قند سفید به آنها اضافه شده، در دستور رژیم غذایی ژاپنی ها قرار داده شده است.

مطلب پیشنهادی

خرید آپارتمان در تهران

تمرین خویشتن داری: منظور از خویشتن داری، محدودیت های غذایی شدید در میان ژاپنی ها نیست بلکه کودکان تشویق می شوند تنقلات و غذاها را به میزان و فرکانس مناسب دریافت کنند. جالب است بدانید تنها 3 درصد مردم ژاپن چاق هستند. تحقیقات نشان می دهد با پرهیز از چیس، اسنک، شکلات و کلوچه های مختلف و جایگزینی با میوه ها و سبزیجات می توان به راحتی می توان تا 800 کالری در روز کمتر دریافت کرد، بدون اینکه لطمه ای به لذت غذا خوردن وارد شود. کالری دریافتی روزانه ژاپنی ها 25 درصد کمتر از سایر ملل است.

مصرف برنج قهوه ای: ژاپنی ها 6 برابر بیشتر از سایر ملل برنج می خورند البته نه برنج سفید. برنج سبوس دار در رژیم غذایی ژاپنی، یک اصل مهم است در حالی که نان جایگاه خاصی ندارد. برنج را کم نمک و بدون روغن می پزند. اینگونه مصرف برنج آنها را از چربی های ترانس، کلسترول و فشار خون محافظت می کند. ضمن اینکه سبوس برنج منبع سرشاری از ویتامین های گروه ب محسوب می شود.

پیاده روی و تحرک کافی: سن شروع فعالیت های فیزیکی منظم در ژاپن بسیار پایین است. بیش از 98 درصد از کودکان ژاپنی با توجه به آمارهای سازمان جهانی بهداشت، از همان سنین مهد کودک یا مدرسه پیاده روی و یا دوچرخه سواری را آغاز می کنند. در واقع بیشتر کودکان در این کشور روزانه 60 دقیقه فعالیت بدنی متوسط تا شدید فقط برای رفتن به مدرسه دارند. یک اصل مهم دیگر این است که کودکان دستگاه های الکترونیکی خود را دو ساعت پیش از خواب شبانه خاموش می کنند.

مصرف کم دسرها: استفاده کردن از مواد قندی و دسرهای فرآوری شده امر عادی در این کشور نیست. به‌ جای کیک، شیرینی ‌ها، فرنی و… آن ‌ها پرس‌ های کوچک میوه تازه سرو می ‌کنند. گاهی نیز دسرهای دیگر سرو می ‌شود اما پرس ‌های کوچک.

دسته بندیسلامت

منبع: شریان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۵۸۹۵۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نگاهی به تغییرات جدید در جامعه ژاپن با محوریت خانواده‌های ژاپنی

خبرگزاری مهر _گروه فرهنگ و ادب، طاهره طهرانی: ارتباطات دانشگاه‌ها در سراسر جهان، راهی است برای آشنایی دقیق و علمی با قوانین و فرهنگ‌ها و موضوعات مبتلابه مردم در سرزمین‌های دیگر؛ و گاهی همین ارتباطات باعث شکوفایی و دریافت اهمیت یا ایده‌های جدید برای حل موضوعات غالباً مشترک زندگی انسان می‌شود. روز شنبه هشتم اردیبهشت ماه به همت گروه زبان‌ها و ادبیات آسیای شرقی، نشستی با عنوان نگاهی به تغییرات جدید در جامعه ژاپن با محوریت خانواده‌های ژاپنی در دانشکده زبان‌های خارجی دانشگاه تهران برگزار شد که سخنران آن خانم دکتر توکویو موریتا، دانشیار دانشگاه کاگوشیما بود؛ این سخنرانی به زبان فارسی انجام شد.

صرف نظر از عنوان طولانی این نشست، می‌توان کلید واژه بحث را هویت فردی زنان در مقابل هویت اجتماعی و قانونی در جامعه ژاپن دانست، به طور خلاصه اینکه نام چقدر اهمیت دارد. در فرهنگ ما اهمیت نام بسیار زیاد است، به طوری که در شاهنامه می‌بینیم پهلوانی مانند بهرام برای آنکه نامش _که بر دسته تازیانه حک شده_ به دست دشمن نیفتد جانش را فدا می‌کند. زنان و مردان هرکدام به نام خود شناخته شده و هویت فردی خود را در عین داشتن تعلقات اجتماعی و خانوادگی حفظ می‌کنند.

خانم موریتا که فارسی را به شیرینی صحبت می‌کرد، سخن خود را با نام و نام خانوادگی خود آغاز کرد، جایی که علیرغم ساده به نظر آمدن محل اختلاف بود. در قوانین ژاپن، خانواده محور همه چیز است و تعاریف قانونی ذیل این عنوان شکل می‌گیرد، طبق قانون همه افراد یک خانواده باید یک نام خانوادگی داشته باشند. به صورت سنتی، هر زن پس از ازدواج با نام خانوادگی همسر شناخته می‌شود؛ و این نام خانوادگی جدید به این معناست که نام او از برگه هویتی خانواده پدری حذف می‌شود و به جایش ردیفی با عنوان X نوشته می‌شود. سپس برگه هویتی جدید _با ستونی برای مرد و ستونی برای زن و ستونی برای فرزند یا فرزندان_ صادر می‌شود. به این ترتیب تمامی مبادلات بانکی یا کارتهای هویتی مثل گواهینامه رانندگی، مسائل مربوط به تأمین اجتماعی و اشتغال و بازنشستگی و کارهای قانونی او باید با نام جدید صورت بپذیرد. به این صورت نام خانم موریتا پس از ازدواج با آقای یونِدا از Tokoyo MORITA تبدیل به Tokoyo YONEDA شده بود. در صورت جدایی زن و شوهر، این نام دوباره به حالت قبل برگشته و همه مدارک باید تغییر کند؛ و برای عوض کردن آنها باید مبلغ ۲,۲۵۰ ین (معادل ۵۰۰ دلار) پرداخت شود. نرخ طلاق در جامعه ژاپن ۳۰ درصد است.

به گفته خانم موریتا در سال ۱۹۹۵ میلادی لایحه‌ای به مجلس ژاپن ارائه شده برای اینکه زنان بتوانند نام خانوادگی خود را انتخاب کنند و در کارهای قانونی از همان نام استفاده کنند، اما با وجود گذشت ۲۹ سال هنوز به نتیجه نرسیده است. زنان می‌توانند با درخواست از محل کار یا کارفرما و توافق به صورت مشروط از نام خانوادگی خود که به آن شناخته و با آن بزرگ شده اند استفاده کنند، اما در مورد کارهای بانکی و امور مالی باید از نام خانوادگی شوهر که در قانون به آن شناخته می‌شوند استفاده کنند.

او در ادامه افزود در گذشته و تا قبل از جنگ جهانی دوم سیستم خانوادگی ژاپن به این صورت بود که پدر مسئولیت تصمیم گیری همه چیز را داشت، حتی ازدواج دخترانش. اما بعد از ۱۹۴۷ و تغییر قانون دختران بعد از سن ۱۸ سالگی می‌توانستند خودشان برای ازدواج خود تصمیم بگیرند. هرچند واحد خانواده همچنان به صورت جدولی باقی بود و افراد به صورت جداگانه و فردی شناسنامه ندارند. این سیستم هنوز در چین و ژاپن و تایوان برقرار است. این تغییر نقش تا دهه ۱۹۹۰ به سیستم سرمایه داری و اقتصاد ژاپن بسیار کمک کرد، چرا که به این ترتیب زنان می‌توانستند پس از ازدواج به کار بیرون خانه ادامه بدهند. تا قبل از آن مردان در بخش عمومی و بیرون خانه کار می‌کردند و نقش زنان در بخش خصوصی خانواده در کنار پدربزرگ و مادربزرگ و فرزندان تعریف می‌شد، چنانچه به گفته ایشان برنامه‌های تلویزیونی سال‌ها در حال پخش است که خانواده ایده آل ژاپنی را نمایش می‌دهد: پدر و مادر، پدربزرگ و مادربزرگ و دو یا سه فرزند. و این برنامه سالهاست با همین صورت در حال پخش است و بر عکس جامعه ژاپن تغییری نکرده است.

به گفته خانم موریتا قبل از جنگ جهانی دوم ۳۰ درصد از زنان ژاپنی بیرون خانه کار می‌کردند، اما امروز این رقم به ۷۰ درصد رسیده است. ۲۸ درصد مردان ژاپنی هرگز ازدواج نمی‌کنند، این رقم در مورد زنان ۱۷ درصد است. اما در مورد کسانی که در مشاغل رسمی شاغلند این نسبت معکوس می‌شود، به این ترتیب که ۲۴ درصد زنان و ۱۹ درصد مردان تا پایان عمر مجرد می‌مانند، در واقع زنان تمایلی به ازدواج با مردانی که حقوق کمتری می‌گیرند ندارند. چون قوانین مالی خانواده محور است، زنان و مردانی که تک نفره زندگی کرده و ازدواج نمی‌کنند برای مسائل تأمین اجتماعی و بازنشستگی دچار مشکل می‌شوند. نداشتن هویت فردی قانونی و تعریف هر فرد ذیل عنوان خانواده مشکلاتی به وجود می‌آورد، به عنوان نمونه سابقاً بیمه سلامت برای خانواده به صورت دفترچه بوده و در صورتی که دو نفر از اعضای خانواده همزمان نیاز به بستری در بیمارستان یا کارهای درمانی پیدا می‌کردند دچار مشکل می‌شدند؛ که برای حل این مشکلات امروز برای هر نفر یک کارت بیمه سلامت صادر می‌شود.

تغییر الگوی زندگی خانوادگی و اشتغال بیشتر زنان بیرون از خانه، اهمیت مسئله هویت فردی برای زنان را بیشتر نشان می‌دهد؛ بسیاری از زنانی که در سمت‌های دانشگاهی کار می‌کنند و دارای تالیفات و مقاله‌هایی هستند، نسبت به این تغییر نام معترض اند؛ چراکه به نام خانوادگی خود شناخته شده اند و در صورت تغییر این نام تمامی فعالیت‌های علمی و شغلی شأن تحت تأثیر قرار می‌گیرد. الگوی مالی خانواده از حالتی که مرد عهده دار همه هزینه‌ها باشد به حالتی تغییر کرده که زن و مرد شاغل پس از ازدواج حساب مشترکی برای خانواده دارند، و باقی حقوق در اختیار خودشان باقی می‌ماند.

در پایان نشست چند نفر از حاضران و دانشجویان پرسش‌هایی مطرح کردند، خانم موریتا در پاسخ اولین سوال که از آمار زنان معترض و فعالیت آنان و راه قانونی برای بیان این اعتراض بود گفت مجلس ژاپن هر سال نظرسنجی می کرده و نتایج امسال این نظرسنجی نشان می‌دهد که ۷۰ درصد زنان ژاپنی درخواست حفظ نام خانوادگی خود پس از ازدواج را دارند. هرچند به لحاظ اجتماعی اگر زنی درخواست این را داشته باشد که نام خانوادگی خود را حفظ کند، والدین شوهر ناراحت می‌شوند؛ اما موردی بوده که زن شکایتی در دادگاه مطرح کرده و درخواست کرده که برای خود نام خانوادگی پدربزرگ و مادربزرگ مادری خود را انتخاب کند تا نامشان از میان نرود.

وی در پاسخ این پرسش که آیا شده تا به حال مردی نام خانوادگی خود را تغییر دهد؟ گفت در ۹۵ درصد موارد از نام خانوادگی شوهر استفاده می‌شود، در ۵ درصد موارد و در صورتی که خانواده زن نامدار و بزرگ و اصطلاحاً جزو اشراف باشند، شوهر نام خود را به نام خانوادگی زن تغییر می‌دهد.

کد خبر 6094260 طاهره تهرانی